Why some pregnant women refuse glucose challenge test? Turkish pregnant women’s perspectives for gestational diabetes mellitus screening

INTRODUCTION: Diabetes in pregnancy is associated with several adverse outcomes for both mother and baby. Awareness is the first step toward identifying pregnant women with diabetes. The purpose of this study was to assess Turkish pregnant women’s opinion and practice about 50-g glucose challenge test (GCT) and to assess the reasons why some of them refuse the test.
METHODS: This study was conducted on 312 patients at any age and gestational week in Istanbul, Turkey, by a personal interview using self-created questionnaire. Women were asked about their opinion and practice about 50-g GCT.
RESULTS: Among women who were ≤28 weeks of gestation, 42.5% (n=82/193) exhibited their desire to have a GCT in their ongoing pregnancy, 40.9% (n=79/193) pointed out their reluctance, and 16.6% (n=32/193) indicated that they had no opinion about the subject. Women who were ≤28 weeks of gestation and did not want to have GCT, were asked to explain the reasons of their reluctance. The most frequently indicated reason was the belief that GCT is harmful for their babies and themselves (n=62/79, 78.5%). Of the women who were >28 weeks of gestation, 37.8% (n=45/119) had GCT in the ongoing pregnancy, while 62.2% (n=74/119) did not have GCT. The most frequently indicated reason why women did not have a GCT was the belief that GCT is harmful for themselves and the baby (n=37/74, 50%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study exposes an important problem - misinformation about 50-g GCT - that carries a dangerous potential for missing the diagnosis of gestational diabetes. Study findings put forth the need for raising awareness among pregnant women and training health-care professionals about the subject.

Gebe kadınların bazıları neden glikoz yükleme testini reddediyor? Türk popülasyonundaki gebelerin gebelikte şeker hastalığı taraması hakkında görüşlerinin değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Gebelikte diyabet, oldukça çok olumsuz fetal ve maternal akıbet ile ilişkilidir. Farkındalık, diyabetik gebelerin tanınmasında ilk basamaktır. Bu çalışmanın amacı Türk popülasyonundaki gebelerin 50 gr glikoz yükleme testi hakkında düşüncelerini ve testin uygulanma düzeyini değerlendirmek ile birlikte bazı gebe kadınların testi neden reddettiklerini ortaya koymaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışma İstanbul’ da herhangi bir yaş ve gebelik haftasında bulunan 312 gebeye çalışma için hazırlanmış sorular yüz yüze sorularak gerçekleştirildi. Gebelerden 50 gr glikoz yükleme testi hakkında düşünceleri ve testi uygulama davranışları hakkında detaylı bilgi alındı.
BULGULAR: 28. gebelik haftasında veya daha küçük kadınların %42, 5’ i (n=82/193) devam eden gebelikte 50 gr glikoz yükleme testi yaptırmak istediğini, %40, 9’ u (n=79/193) yaptırmak istemediğini ve %16,6’ sı (n=32/193) konu ile ilgili fikri olmadığını bildirdi. 28. gebelik haftasında veya daha küçük kadınlardan 50 gr glikoz yükleme testi yaptırmak istemeyenlere, testi istememe nedenleri soruldu. En sık bildirilen neden, testin kendileri ve bebekleri için zararlı olduğuydu (n=62/79, %78, 5). 28. gebelik haftasından büyük kadınların %37,8’i (n=45/119) mevcut gebelikte 50 gram glikoz yükleme testi yaptırdığını, %62, 2’ si (n=74/119) ise testi yaptırmadığını ifade etti. 50 gram glikoz yükleme testinin kendileri ve bebekleri için zararlı olduğu düşüncesi en sık testi yaptırmama nedeni olarak bildirildi (n=37/74, 50%).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada, gebeler arasında gestasyonel diabetes mellitus tanısının atlanmasına yol açabilecek bir problem olan 50 gram glikoz yükleme testi ile ilgili olumsuz bilgilenme varlığı ortaya kondu. Çalışmanın bulguları, gebelerin 50 gram glikoz yükleme testi ile ilgili farkındalığının arttırılması ve sağlık profesyonellerinin konu ile ilgili eğitilmesine ihtiyaç duyulduğunu desteklemektedir